droogbloemen voor Sandrine die 60 werd en muizenissen...

Dag bloggers,

Tussen de logeerpartijtjes van onze festivalkindjes en de bezoekjes aan het park en het festival door, ben ik volop met het opruimen van mijn ateljee. Toen ik de afgelopen weekends nog wat projecten maakte met droogbloemen, merkte ik dat er iets niet pluis was... Er lagen nogal wat losse blaadjes en ik had vermoeden dat er een muis aan gezeten had. Gisteren kwam ik aan mijn droogbloemenkast en zag boven de kast in een gat in de muur een muizenkopje... Die zat mij verwonderd aan te kijken. Het was best een grappig beeld en heb spijt dat een foto maken niet gelukt is. Maar dat wil dus zeggen dat mijn vermoeden klopte. Manlief was ook thuis en samen hebben we schap per schap de kast leeg gemaakt en alle bloemenresten bij elkaar geveegd. Vandaag maakt manlief het gat dicht. Dat is er gekomen toen hij enkele maanden geleden in de kamer ernaast een ijzeren balk heeft gestoken om steun te geven aan het dak. (waar de laatste verbouwingen aan de gang zijn) Uiteindelijk was de schade best groter dan we dachten. Onderaan zie je hoe groot. 

Vriendin Sandrine werd op 1 juni 60. En voor haar maakte ik eind mei deze kaart. Ze werd enthousiast onthaald. 

Hieronder dus de buit van de muizen. Ik had al eerder moeten weten dat er iets niet pluis was want vorige week heeft Stella nog een keer een muis gevangen en dat was al enkele jaren geleden van toen we nog kippen hadden in de tuin... 

Het lijkt wel een potpuri zo, maar het is dus gewoon een massa afgeknaagde bloemen...

Zakje vol dus zoals je kan zien...

Deze stelen heb ik uit de boeketten gehaald, die waren allemaal afgeknaagd. Geen bloem meer aan... Ook weer een zakje vol...