Dag bloggers,
Loes...
Bijna twee maanden geleden was er hier in onze gemeente een ongeval... Loes, een meisje van 7 kwam er bij om het leven. En toen stond meteen de hele gemeente in rep en roer...
Wij kenden Loes een beetje maar haar mama nog veel beter. Zij is één van onze actrices in ons theater... En daarom raakte het ons des te meer, omdat we het gezin kennen en omdat we hun pijn voelden. Een kindje verliezen is toch het ergste wat iemand kan meemaken...
De ouders van Loes gingen er goed mee om, zij hadden begrip voor de chauffeur van de auto waar het ongeval me gebeurde. Ze deden een oproep omdat het kruispunt waar Loes, samen met haar mama, zus en broer moesten oversteken om naar school te fietsen, veiliger moest worden... De papa deed een oproep om een unicorn voor het raam te plaatsen zodat de broer en de zus konden zien dat iedereen met hen mee leefden... En die unicorns verschenen ook op fb... iedereen deed mee, over het hele land en nog verder verschenen unicorns op fb...
En ik maakte een wimpel om aan onze raam te hangen... En boven stond er een pluchen eenhoorn van Eva voor het raam... Gisteren heb ik de ramen gepoetst en de slinger weg genomen. Over een tijdje zullen we in ons theater een herdenking organiseren en dan gaat die slinger, samen met vele andere tekeningen, kaarten en woorden van troost naar de familie...
De plaats van het ongeval werd een herdenkingsplaats waar velen bloemen, kaarsen en tekeningen kwamen halen. Dit kaarsenpotje heb ik er op een stille zondagochtend gezet... Een sereen momentje zo net na zonsopgang...
Ik maakte uiteraard ook nog kaartjes voor Loes. Die laat ik een andere keer nog wel zien...
5 opmerkingen:
Zo triest Nancy hier zijn geen woorden voor xx
Wat een INTENS VERDRIETIG nieuws is dit Nancy. Als ouder moet ik er niet aan denken om een kind of kleinkind te moeten missen. Je hebt een PRACHTIGE slinger voor Loes gemaakt met die unicorns en sterren.
Liefs Wilma
Ja, dat had je toen verteld, wat een drama! je wimpel is heel mooi..de eenhoorns ook. Echt iets om stil van te worden..
Je beschrijft het mooi. Ik heb het ook allemaal gevolgd, want ik ken ook iemand van wie het dochtertje bevriend was met Loes. ( Ik ken ze niet super goed, maar Op FB kon je er niet naast zien )
Een kind in het verkeer verliezen is hard, met een beetje inleving en ' samen sterk' kan het verdriet iets verzacht worden. Bedankt voor het delen. X
wat een mooi gebaar al die eenhoorns dat moet de ouders goed hebben gedaan als er zoveel mensen met je meeleven
groetjes ellen
Een reactie posten