Dag bloggers,
Het leven kan soms rare wendingen nemen. Terwijl wij hier allemaal in een roes van gelukzaligheid rondlopen met de komst van Eva, kregen we gisteren een overlijdensbericht van 'Zuster Alice'. Zij was, zo lang we daar kwamen, zuster portierster op de lagere school van mijn kinderen. Ze kende alle 600 kinderen bij naam. We vierden haar 80ste verjaardag toen zij er nog op school zaten en anderhalf jaar geleden kreeg ik als enige mama van de school een uitnodiging om naar haar 100ste verjaardag te komen. Ze is dus 101 geworden en ze is kloek geweest tot op het einde.
Maar vanmorgen vroeg kreeg ik een telefoontje dat een goede vriend, familielid van mijn ex-man overleden is. Hij is sinds sinds een jaar op pensioen... Dat geeft toch een zwart randje aan mijn dag vandaag...
Maar hier is het nog steeds de week van Eva! Zij blijft nog even aandacht krijgen. Gisteren nog vierden we haar naamfeest, dat in de moslimgemeenschap 7 dagen na de geboorte gegeven wordt. Het was een fijne avond, samen met de hele familie...
Toen iedereen weg was, heb ik alles nog opgeruimd. Vaatwasmachine draaide en net toen ik nog een restje in de koelkast wou zetten, viel de pot soep er uit. De dikke pompoensoep spatte naar boven. Ik hing helemaal vol. De soep was ineens overal! Op de vloer, op mijn schoenen, mijn kleren, de kasten... Dus ben ik eerst de douche ingesprongen en heb daarna nog de hele keuken terug kunnen kuisen... Om 1u lag ik dan moe maar tevreden in mijn bed...
Genoeg verteld nu. Over tot de orde van de dag...
Wat is er leuker dan het maken en geven van gepersonaliseerde kadootjes? Vriendin Francisca vertelde al vaak dat zij werkt met flex- en flockfolie... Dan moest ik dat toch ook een keer uitproberen? En ik ben helemaal fan geworden!
Voor Eva maakte ik body's, helemaal in het geboortethema. Het was een beetje zoeken naar de juiste kleuren. Uiteindelijk viel het resultaat enorm goed mee. Ik was eerst van plan om witte flockfolie te kleuren met mijn copics, maar dat was geen succes! Copics zijn bij deze gefaald als textielstifen... Ik kon het maar proberen hé?
Maar ik was niet de enige die een gepersonaliseerd kado bij had...
Onze jongste Jolien (zij studeert grafisch ontwerp) maakte ook een persoonlijk kadootje... Geweldig toch?
Het leven kan soms rare wendingen nemen. Terwijl wij hier allemaal in een roes van gelukzaligheid rondlopen met de komst van Eva, kregen we gisteren een overlijdensbericht van 'Zuster Alice'. Zij was, zo lang we daar kwamen, zuster portierster op de lagere school van mijn kinderen. Ze kende alle 600 kinderen bij naam. We vierden haar 80ste verjaardag toen zij er nog op school zaten en anderhalf jaar geleden kreeg ik als enige mama van de school een uitnodiging om naar haar 100ste verjaardag te komen. Ze is dus 101 geworden en ze is kloek geweest tot op het einde.
Maar vanmorgen vroeg kreeg ik een telefoontje dat een goede vriend, familielid van mijn ex-man overleden is. Hij is sinds sinds een jaar op pensioen... Dat geeft toch een zwart randje aan mijn dag vandaag...
Maar hier is het nog steeds de week van Eva! Zij blijft nog even aandacht krijgen. Gisteren nog vierden we haar naamfeest, dat in de moslimgemeenschap 7 dagen na de geboorte gegeven wordt. Het was een fijne avond, samen met de hele familie...
Toen iedereen weg was, heb ik alles nog opgeruimd. Vaatwasmachine draaide en net toen ik nog een restje in de koelkast wou zetten, viel de pot soep er uit. De dikke pompoensoep spatte naar boven. Ik hing helemaal vol. De soep was ineens overal! Op de vloer, op mijn schoenen, mijn kleren, de kasten... Dus ben ik eerst de douche ingesprongen en heb daarna nog de hele keuken terug kunnen kuisen... Om 1u lag ik dan moe maar tevreden in mijn bed...
Genoeg verteld nu. Over tot de orde van de dag...
Wat is er leuker dan het maken en geven van gepersonaliseerde kadootjes? Vriendin Francisca vertelde al vaak dat zij werkt met flex- en flockfolie... Dan moest ik dat toch ook een keer uitproberen? En ik ben helemaal fan geworden!
Voor Eva maakte ik body's, helemaal in het geboortethema. Het was een beetje zoeken naar de juiste kleuren. Uiteindelijk viel het resultaat enorm goed mee. Ik was eerst van plan om witte flockfolie te kleuren met mijn copics, maar dat was geen succes! Copics zijn bij deze gefaald als textielstifen... Ik kon het maar proberen hé?
Maar ik was niet de enige die een gepersonaliseerd kado bij had...
Onze jongste Jolien (zij studeert grafisch ontwerp) maakte ook een persoonlijk kadootje... Geweldig toch?
4 opmerkingen:
Leven en dood liggen zo dicht bij elkaar. Dus ik snap je gevoel.
Flockfolie daar werk ik ook graag mee. Ik heb ze vooral in felle tinten en ik gebruik het vaak.
Deze tinten zijn zo zacht, waar vond je ze?
Ik vind het resultaat knap! Xx
Het kan zomaar gebeuren dat er mensen overlijden en weer nieuwe kindjes geboren worden...dat is het voortbestaan van de wereld
maar je heb weer prachtige rompertjes opgepimpt met floxfolie...zo kan je die mooi een persoonlijke touce geven
en wat een smurrie is dat geweest met je soepongeukje...kan gebeuren he... dan vandaag weer nieuwe soep koken...
groetjes Rosina
Leven en dood liggen inderdaad heel dicht bij elkaar.
Prachtig resultaat op de rompertjes....wat leuk gedaan!
Groetjes Diny
Het leven is vol tegenstrijdigheden, dat maakt het meestal erg leuk, maar soms ook niet. Het geeft ongetwijfeld een dubbel gevoel dat jullie zo blij zijn met Eva, maar dat er ook twee bekenden zijn overleden. Wat zien de rompertjes er schattig uit! Supergoed gelukt. Ook het cadeautje dat Jolien maakte, is erg gaaf. En dan die soep... wat een bende en dat midden in de nacht. De keuken is in ieder geval weer lekker schoon ;-)
Een reactie posten