Dag bloggers,
Oeps, het is al 10 voor 6 en ik ging een heel verhaal vertellen... Snel dus met deze kaart te posten. Het verhaal komt zo...
Nummer drie van een serie van 6. Ik vind ze best wel grappig deze twee deugnieten op de kaart. Ze gaan al snel een kadootje open maken en het is nog niet eens Kerstmis...
Dit is alweer mijn bijdrage voor 52 weeks to Christmas en ook deze is weer naar de sketch van Rosina gemaakt...
Gisteren stond ik dus op en alles was ok. Badkamerritueel, fruit snijden, boterhammen smeren... alles in het juiste ritme... Tot ik beneden snel even naar het toilet ging. Ik deed het licht aan en 'pats'! Alles uit... Geen licht, geen elektriciteit, niks... Ik had natuurlijk mijn gsm niet bij de hand en moest op de tast naar voor. (ons toilet is halfweg mijn ateljee en dan moet ik een stukje stappen tot ik terug in de woonkamer ben) In het donker en op de tast mijn gsm gezocht en gevonden. Zo had ik een beetje licht. En dan nog wat kaarsen aangestoken in de woonkamer zodat ik toch wat kon zien.
Dan naar de zekeringenkast en gezien dat er buiten de verliesstroomschakelaar (wat een woord!) niets anders was afgesprongen. Naar manlief gebeld want die was al aan het werken. Maar die kon ook niet veel meer vertellen dan dat ik in de twee kasten alles moest afzetten en daarna eerst die verliesstroomschakelaar en daarna alle anderen één voor één terug moest opzetten. Maar bij die eerste liep het steeds mis, die sprong meteen af...
Ik ben dan buiten gaan kijken of er bij de buren licht brandde maar ja, die zijn nog niet wakker om kwart na 5 hé! Dan maar naar de hulpdienst van de stroomleverancier gebeld om te horen of er in de straat een algemeen probleem was, wat uiteraard niet zo was. Die kon mijn niet meer vertellen dan wat mijn man had gezegd, alleen dat ik ook de schakelaar van de stroomkast van de elektriciteitskast moest afzetten... Ook dat hielp niet.
Dan maar een bericht naar een collega gedaan die samen met zijn broer, die elektricien is, de elektriciteit in mijn ateljee is komen leggen met onze verbouwing. Gevraagd hoe laat ik hem mocht bellen want het was nog maar 6u ondertussen. En nog wat later ben ik dan maar naar mijn werk vertrokken. Ik kon toch niets meer doen. Sinds maandag zijn ze in de buurt van mijn werk extra wegenwerken aan het doen zodat ik een dik half uur moet rijden door een tweede wegomlegging. Normaal doe ik er maar 12 minuten over. En toen ik bijna daar was, belde Tom mij. Aan de kant gaan staan en het hele probleem uitgelegd. Hij vroeg of ik terug kon rijden. Dat dan maar gedaan en mijn collega verwittigd dat ik later ging zijn. Thuis gekomen met hem het hele parcours terug afgelegd. Doordat hij onze verbouwingen mee had gedaan, wist hij dat wij meerdere zekeringenkasten hadden en daar had ik natuurlijk niet aan gedacht. We hebben domotica en daardoor hebben we boven ook een kast en ook ééntje achteraan. Dan nog twee extra kasten beneden en één van de zonnepanelen. 7 in totaal. En al die knoppen moesten af en dan het hele ritueel terug van voor af aan... Hoofdzekering opgezet, dan de verliesstroomschakelaar in 2 kasten en dan elke knop één voor één... En toen kwamen we samen tot het resultaat... Er moest iets zijn met één van de schakelaars van mijn ateljee... Die heb ik dan af laten staan. Tom zei dat manlief 's avonds dan maar moest uitvlooien wat er aan de hand was...
Natuurlijk was Walter net gisteren heel laat thuis en hij is toch nog op zoek gegaan. Blijkt dat er 1 zekering in die kast op de bodem lag, wegens te weinig plaats om op te hangen en doordat het zo hard had geregend was er in ons 'chauffagekot' waar de kasten hangen, water door een schouwtje binnen gesijpeld. En dat was op de bodem van dat kastje gekomen. (raar maar waar) En omdat die zekering niet ophing maar er los achter lag (wat op zich geen probleem zou mogen zijn) is die dus nat geworden en afgesprongen. Voila, zo simpel is het. Zij ligt nu binnen om te drogen en vanavond probeert manlief ze terug aan te sluiten en dan zou het opgelost moeten zijn... Toch gemakkelijk zo'n handige Harry in huis... Hij moet er alleen zijn natuurlijk...
Ik heb dit verhaal maar onder mijn kaart gezet omdat het lang ging worden. Benieuwd wie de moeite doet en tijd heeft om het te lezen.
Ik doe vandaag een dagje Brussel, moet gaan vergaderen voor de middag. Dat is verder weg van huis. Ik hoop dat de regen niet voor veel ellende op de baan gaat zorgen. Zal maar op tijd vertrekken...
En ik hoop dat ik straks echt tijd heb om een kaartenronde te maken. Is de vorige 2 weken niet helemaal gelukt waarvoor mijn excuses... Ik probeer het goed te maken...
.jpg)