troost

Dag bloggers,

Wat hadden we hier gisteren een bevangen dag...
Dank voor de bezorgdheid van de Nederlandse blogvriendinnen.

Zelf werk ik in de rand rond Brussel maar had gisteren een opleidingsdag in Antwerpen. Ik ben met de metro gegaan, was een raar gevoel. Zat op het moment van de aanslag op de tram richting Antwerpen. Wat een drukte op dat uur, normaal vertrek ik veel vroeger naar mijn werk omdat ik om 7u begin en ik doe het traject steeds met de auto.

Vandaag wou ik jullie een heel leuke kaart laten zien, maar ik doe het even niet. Soms staan we beter even stil bij het leven. Dat hebben de gebeurtenissen van gisteren ons weer even geleerd...

Ik zou iets willen plaatsen waarmee ik het verdriet kan verzachten, waar ik mensen mee kan troosten...
Misschien moeten we dat allemaal maar wat meer doen, de mensen om ons heen laten voelen dat ze niet alleen zijn... niet enkel in slechte tijden...

Aan alle familieleden van slachtoffers, aan alle gewonden: 

Wij denken aan jullie en wensen iedereen veel sterkte!

Aan alle hulpdiensten, aan de speurders, politiemensen, het leger... 

Merci voor al wat jullie voor ons betekenen!