Chris 80 jaar

Dag bloggers,

Nu zit ik al een half uur aan mijn pc en heb zo veel mails gelezen en beantwoord dat ik me nu moet haasten om snel mijn bericht te schrijven. 

Vorig jaar in september stonden we op een kuntsmarktje in onze gemeente. Het was toen snikheet en we dachten dat er maar weinig bezoekers zouden komen. Maar niets is minder waar. Ook waren we er met ons theater vertegenwoordigd. Er was een man die zich kenbaar maakte. Hij kwam jaren met zijn lieve vrouw naar heel veel van onze producties kijken. Sinds zijn vrouw gestorven is, kwam hij maar weinig buiten. Ik heb een praatje met hem gemaakt en hij beloofde mij dat hij terug zou komen zien. En dat heeft hij ondertussen ook al een keer gedaan. 

Hij zag dat ik kaarten verkocht (de stand van ons theater en Laura's en mijn kramen stonden naast elkaar) en nam een kaart mee voor de verjaardag van zijn beste vriend. 

Net voor hij naar een voorstelling in het theater kwam, stuurde hij mij een mailtje. Of ik ook een kaart wou maken voor de verjaardag van zijn zus. En dat deed ik maar al te graag. Klant was heel tevreden, en ik neem aan dat zijn zus dat ook wel was. 

En op die bewuste theater-avond is die brave man als allerlaatste doorgegaan. Hij had een hele fijne avond gehad en beloofde zeker terug te komen.