koe-kaartje

Dag bloggers,

Onlangs was vriendin Sonja hier. Zij kreeg het bericht dat bij familie in Duitsland weer een kindje geboren was. Er werden geen geboortekaartjes gestuurd maar ze weet dat haar nicht van koeien houdt... Of ik even snel een koeienkaartje kon maken... Euh... Ik had nog een boerderijkaartje in mijn voorraad. Dus plakte ik daar gewoon even een koe bij. En het landschap doet me echt denken aan de plaats waar onze Duitse tante altijd gewoond heeft... Opdracht geslaagd dus...

Gisteren zijn we goed aan zee geraakt. Mijn mama en opa Stanny genieten er hopelijk vier dagen van de zeelucht, de buurt die ze goed kennen en hopelijk nog van wat droog weer... 

We zijn er goed geraakt maar onze tocht begon toch een beetje bewogen... 

Herinneren jullie Loesje nog? Loes is anderhalf jaar geleden omgekomen op weg naar school. De straat waar het ongeval gebeurde had geen zebrapad bij de oversteekplaats naar de straat van haar school. Dat is er ondertussen wel. En telkens we er passeren, denken we aan haar. Zo begon mijn mama er ook over toen we er langs reden... 

Een paar honderd meter verder is er ook een zebrapad en ik zag een mama met een kindje aankomen met de fiets. Ze stopten en stapten van hun fiets om de straat over te steken en ik verminderde vaart om aan het zebrapad te stoppen. Plots hoor ik lawaai achter mij. Achter ons reed een man op een motor en die viel en slingerde de baan over... Ik zette de wagen aan de kant en liep er naartoe. De dame van de auto achter hem was ook uitgestapt. Zij was hem al aan het helpen om zijn motor recht te zetten. Ik vroeg of hij zelf iets had en of ik iemand kon bellen. Nee, hij was wel geschrokken maar verder in orde. Een man hielp de motor nog mee naar de kant te rijden en regelde het verkeer zodat de wagens erachter konden doorrijden. Ik ben nog even bij de motorbestuurder gebleven tot ik er zeker van was dat alles ok was... Hij vertelde dat hij de vrouw en het kindje ook gezien had, maar te laat door had dat ik afremde om te stoppen. Hij had dus te bruusk geremd en daardoor was zijn wiel beginnen slingeren... Pfff... was wel schrikken. 

Ik ben blij dat ik geen fout had gemaakt. Fietsers die afstappen, hebben zowiezo voorrang op een oversteekplaats... 

Het was even schrikken, ook voor oma en opa Stanny maar met 10 minuten vertraging hebben we toch onze rit kunnen verder zetten... 

Vanmorgen werd ik wakker en toen ik even op mijn gsm keek, zag ik dat André, papa van Loes nog een keer de link van het clipje van Loes haar liedje had geplaatst. Dit liedje werd geschreven door Jean Bosco Safari en ingezongen door hemzelf, Koen Wouters en alle klasgenootjes van Loes. Ga allemaal even kijken en geniet even mee. Klik hier

Loesje 💗