Dag bloggers,
1 september vandaag en dus zit die lange zomervakantie er weer helemaal op! De afgelopen week was het voor dochter Caroline erg spannend. Hun school werd tijdens de afgelopen vakantie gerenoveerd. Alle tegels van de muren, nieuwe elektriciteit, nieuwe vloeren, alle muren bezet en de hele school geschilderd. Daarna kwamen er ook nog nieuwe banken in alle klassen en ook een heleboel Ikea-kasten... Maar wat was het een chaos! Dinsdag was er de startvergadering en geen enkele leerkracht mocht al in de klas. De aannemer was niet op tijd klaar geraakt. Vanaf woensdag mochten ze dan wel in de klassen. Alles was nog een grote chaos. Ze moesten zelf de Ikea-kasten in elkaar zetten maar meer dan de helft was nog niet geleverd, dus werd er met wagens over-en-weer gereden om nog kasten bij te halen... De verhuisdozen waren nog niet allemaal in de klassen gezet en er ontstond een enorme paniek. Het plan was dat alle leerkrachten op woensdag en donderdag hun klassen konden inladen en de meesten hebben tot zaterdagavond gewerkt. Zelfs gisteren zijn er nog collega's op school gaan werken. Caroline hoopte zaterdag om 10u klaar te zijn en ze is nog tot 16u op school gebleven. Er was wel een enorme collegialiteit maar ook woede, angst, en héél veel frustratie... Het is wat het is. Ze starten vandaag zo goed mogelijk, maar er moet nog héél veel gebeuren. De aannemer is niet klaar geraakt en zal tijdens de herfstvakantie nog vloeren moeten komen leggen... Caroline haar klas is vrij behoorlijk klaar geraakt. Maar er is nog een hoop frustratie. De klassen zijn koud en kil. Er heerst een ziekenhuissfeer. Ze mogen geen van allen nog een persoonlijke touch aan hun klas geven en dat geeft geen goed gevoel. Het persoonlijke aspect is helemaal verdwenen. Er mag niks meer aan de muren opgehangen worden en alles voelt koud aan. En dat terwijl Caroline vorig jaar in de zomer haar prikborden in de vakantie mooi warm oranje geschilderd had. Die zijn allemaal de container opgegaan, er mogen zelfs geen prikborden meer opgehangen worden... Triest...
Tijdens de zomermaanden maakte ik een setje coctailkaarten. De eerste zagen jullie al tijdens het KKT van juli. Die kaart ging ook naar jarige Martina.
Er volgden er nog twee en de eerste daarvan zien jullie vandaag. Ik maakte er eentje voor Kristel die 63 werd en daarna nog een serie blanco verjaardagskaarten.
Deze gaan zondag mee naar de KUS-markt. Dat is de jaarlijkse 'Kunst Uit Schoten'-markt in onze gemeente. Hier staan veel kunstenaars uit onze gemeente die dan hun creaties mogen verkopen. Het is het derde jaar op rij dat Laura en ikzelf er zullen staan met onze stand. We hopen op goed weer!