droogbloemen voor Elise die 32 werd

Dag bloggers,

Gisteren was het erg vroeg toen ik er achter kwam dat ik deze kaart had meegenomen zonder er vooraf een foto van te maken. Dus kon nog geen foto's opvragen toen ik mijn bericht wou posten. Maar 's avonds heeft Elise dan toch foto's van de kaart doorgestuurd. Het gebeurt me niet vaak dat ik het vergeet, maar zie, af en toe toch wel. En dan valt het mee dat het een kaart is die in de familie blijft, dan kan ik er toch nog naar vragen...

Deze kaart stond toch al een week vooraf te wachten, goed op tijd klaar dus. Ik weet het, terug hetzelfde model, maar het leent zich er zo goed voor om vooraan het boeketje te maken. Op een enkele kaart dan dat uiteraard ook maar die verliest snel haar evenwicht en blijft niet goed staan, die valt gemakkelijk naar voor... En hier kan ik lekker combineren met designpapier. Op deze kaart gewoon 1 blad verwerkt. Er was een gouden randje rond en ik heb mijn papier zo gesneden dat het randje over de hele kaart verder loopt. Geen koper dus op deze kaart maar ook gouden letters... 

Dit had ik jullie nog niet verteld... Weten jullie dat Elise eigenlijk de oorzaak is dat ik met droogbloemen begonnen ben? Zij had toen ze stopte met taarten en koeken bakken, een paar boeketjes droogbloemen over. Ze vroeg of ik er niks mee kon doen. En omdat ik nooit nee kan zeggen tegen leuk materiaal, heb ik ze geadopteerd... een tijdje later had ook een vriendin van dochter Caroline een pak droogbloemen over. Ze deed er niks mee en wou die verkopen. Toen dacht ik dat wat extra variatie geen kwaad kom en nam ze van haar over. Later nog kreeg ik bericht van Martina. Die zat op een rommelmarkt en had wat leuke bloemen gezien... Of ze die voor me zou meebrengen... Ach ja, waarom niet... Voila, de rest van het verhaal kennen jullie. Nu heb ik achter mijn ateljee gewoon een mini bloemenwinkel... 

Zij die het verhaal niet kennen, kunnen het hier nog een keer terug lezen: klik