Dag bloggers,
Zin in een leuk verhaaltje? Hier komt er dan eentje...
Eén van mijn workshoppers, Inge, werkt als huishoudhulp. Zo kwam ze al een hele tijd in een huis waar 3 paters op pensioen woonden. Elke week zorgde ze er voor dat hun huisje proper was en dat ze er samen gezellig konden wonen. Eén van hen, pater Tony ging een feestje geven. Hij vierde dat hij 50 jaar geleden als priester geweid werd. En Inge mocht met haar partner mee aan de feesttafel schuiven. Ze vroeg me of ik voor hem een kaart kon maken? Ja zeker, dat deed ik maar al te graag...
Na het feest kwam ze een keer langs en vertelde ze wat er gebeurd was. Pater Tony kreeg van enkele van zijn gasten kaarten en hij stak ze allemaal in zijn binnenzak. De kaart die Inge hem gaf was te groot en zij stak hem dan in de zak onderaan van zijn vest. Tijdens het etentje in het restaurant moet hij het warm gekregen hebben en zijn vest was in de vestiaire beland. En toen ze naar huis gingen, was de kaart, waar trouwens ook geld bij zat, verdwenen uit zijn jaszak... Hoe erg kan het zijn. Hij had de kaart helemaal nog niet gezien. Inge kon er wel een foto van tonen die ik haar gestuurd had en hij vond ze best mooi...
Toen Inge me dat verteld had, was ik er toch wel even mee bezig. Hoe erg moet dat aangekomen zijn... Eerst en vooral moet je van de spullen van iemand anders af blijven. En als je dan nog ziet dat deze kaart voor een pater gemaakt is, dan zorg je toch dat je het weer netjes terug steekt zeker... Inge was er ook best van onder de indruk...
De volgende keer dat ze bij mij was, vertelde ze dat pater Tony niet meer in het huisje woonde. Hij was al een tijdje ziek en ze hadden een plaats voor hem gevonden in het home waar onze eigen 'tante nonneke' de laatste jaren van haar leven gewoond had. Een mooie home, speciaal voor priesters en zusters op pensioen... En Inge ging hem nog elke week een bezoekje brengen, mooi toch!
Ik had voor haar een verrassing... Ik had de kaart gewoon terug opnieuw gemaakt... Dat vond ze geweldig!! Ze is die dan een week later bij hem gaan afgeven en pater Tony was er super blij mee... En daar doen we het toch voor zeker. Ik zei Inge dat ik het mooi vond van haar dat zij hem nog elke week gaat bezoeken... Ze zei dat ze haar hemel hiermee wou verdienen... Wel, ik denk dat we elkaar daar dan ooit wel gaan tegenkomen ;o)...
Prachtige kaart!! Jammer van de vorige kaart. Fijne dag Anita
BeantwoordenVerwijderenwat een mooi verhaal en wat triest als men niet eens van je spullen af kan blijven, wat fijn dat je de kaart nog een keer voor hem hebt gemaakt, ik hoop dat ie er nog een tijdje van kan genieten.
BeantwoordenVerwijderengroetjes ellen
Heel mooi verhaal! En wat naar dat iemand dat zomaar heeft meegenomen.
BeantwoordenVerwijderenJe kaart is heel mooie en dat hij op prijs werd gesteld door Inge en de pater, snap ik helemaal!